მთელი ჩვენი ცხოვრება გვიყვარდება ან ვშორდებით ვინმეს. ზოგი შემოდის ჩვენს ორბიტაზე, ზოგიც მიდის.
ფსიქოლოგები მიიჩნევენ, რომ ადამიანს მხოლოდ 3-ჯერ შეუძლია შეიყვაროს და თითოეული ეს სიყვარული, თავის მხრივ, მნიშვნელოვანი და აუცილებელიცაა.
ზღაპარი სიყვარულისა
პირველი სიყვარული, როგორც წესი, ნაადრევ ასაკში გვსტუმრობს. ეს სწორედ ის გრძნობაა, რომელზეც აქამდე წიგნბში წაგვიკითხავს. ვაღმერთებს ამ გრძნობას და სამუდამო გვგონია.
ამ ეტაპზე, ვაკეთებთ იმას, რასაც ჩვენი თანატოლები და მშობლები მოელიან ჩვენგან. ნაკლებ ყურადღებას ვაქცევთ წვრილმან პრობლემებს და გვონია, რომ ყველაფერი ისეა, როგორც უნდა იყოს.
ის, თუ როგორ გამოიყურება ჩვენი ურთიერთობა გარედან, უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე რას ვგრძნობთ ჩვენ. ასეთი სიყვარული გვასწავლის, რომ პარტნიორისადმი ყურადღების მიპყრობა ისეთი მნიშვნელოვანია, როგორც საზოგადოების მიმართ.
გართულებული სიყვარული
მეორე სიყვარული ყველაზე რთულია. დარწმუნებულები ვართ, რომ წინა გამოცდილებიდან საკმარისი გაკვეთილი მივიღეთ და, ამჯერად, სხვა სტილის ადამიანი ავირჩიეთ პარტნიორად. ყოველ შემთხვევაში, ჩვენ ასე გვგონია.
ამ ეტაპზე ხშირად გვიცრუებენ იმედს, გვატყუებენ და გულსაც გვტკენენ. ვცდილობთ ურთიერთობის დასტაბილურებას, მაგრამ ყველა მცდელობა კრახით სრულდება.
ასეთი სიყვარული გვასწავლის, რომ აუცლებელია ასრებობდეს საპასუხო გრძნობა.
მომწიფებული სიყვარული
მესამე სიყვარული ჩნდება მაშინ, როდესაც უკვე ხელი გვაქვს ჩაქნეული. ის მოულოდნელად ჩნდება. ერთი შეხედვიტ შეიძლება იდეალურად არ მოგვეჩვენოს, მაგრამ ისეთ გრძნობებს იწვევს, რისი სიტყვებით გადმოცემა შეუძლებელია.
სიყვარულის ამ ეტაპზე დიდ მოლოდინებს არ ვიქმნით. არ ვკარგავთ დროს სიყვარულზე ფიქრით. საბოლოოდ მზად ვართ მივიღოთ ჩვენი პარტნირი ისეთად, როგორიც არის.
ასეთი სიყვარული გვასწავლის, რომ ვიყოთ რეალურები და რომ სიყვარულს არ შწირდება იყოს უნაკლო.