წარმოგიდგენთ ტოლსტიოს ამონარიდს, რომელიც მის დამოკიდებულებას გამოხატავს ცხოვრებასთან. ბოლო წლებში ის ნიჰილიზმისკენ იხრებოდა და ფიქრობდა, რომ ცხოვრება არაფრად არ ღირდა. წაიკითხეთ მისი ზუსტი სიტყვები, რომელიც ჩვენ თქვენთვის ვთგარმგნეთ:
“დღეს ან ხვალ სიკვდილი მოვა (უკვე მოვიდა) ჩემთან ან მათთან, ვინც მიყვარს. არ დარჩება არაფერი სუნისა და მატლების გარდა. ძალიან მალე ჩემი საქმე, ვინც არ უნდა ვყოფილიყავი, ყველას დაავიწყდება და მე აღარ ვიარსებებ. რატომ ვიწვალო? როგორ შეიძლება ადმიანმა ეს ვერ შეამჩნიოს, როგორ შეიძლება მან ცხოვრება გააგრძელოს ამის შემდეგ? სწორად ეს მაკვირვებს, ადამიანს მხოლოდ მაშინ შეუძლია სიცოცხლის გაგრძელება, როცა ცხოვრებითაა მოწამლული. როცა ადამიანი ფხიზლად არის, შეუძლებელია, ვერ შეამჩნიოს ცხოვრების აბსურდულობა. ეს არის სიმართლე, არც სასაცილო, არც მოსაწყენი. უბრალოდ მკაცრი და დაუნდობელი რეალობა”
თუმცა ცხოვრების ბოლოს ტოლსტოიმ ცხოვრების აზრი ეკლესიასა და ღმერთში იპოვა.
წაიკითხეთ ასევე ძალიან საინტერესო სტატია – სკოტ ფიცჯერალდის გენიალური ფრაზები