479
ჩარლზ ბუკოვსკი ბოლო დროის შემოქმედებს შორის, ერიხ მარია რემარკის და ფრედერიკ ბეგბედერის გვერდით, ერთ-ერთ ყველაზე წარმატებულ მწერლად მიიჩნევა.
ამბობენ, რომ ეს უკანასკნელი ბილწ ლიტერატურას ქმნის, თუმცა, როგორც ჩანს თანამედროვე საზოგადოებას სწორედ ასეთი ლიტერატურა სჭირდება… მისი პროვოკაციული გამონათქვამები იცის ყველამ, მას აკრიტიკებენ, მოსწონთ, უყვართ…
- “ზოგჯერ, ჩემთვის მნიშვნელოვანი და აუცილებელიც კია მარტო ყოფნა და არაფრის კეთება.”
- უბრალოდ ცხელი, მაგარი შავი ყავა მინდა და კიდე არ მინდა, ტვინს შენი პრობლემებით მიბურღავდე…”
- “შენი ცხოვრება ზუსტად ისეთია, როგორსაც შენ დაუშვებ რომ იყოს ის.”
- “არცერთ ჩემს საყვარელს არ ჰქონია ისეთი ხმა, რომ სექსის მერე მისთვის რომელიმე წიგნის წაკითხვა მეთხოვოს. ლიტერატურა ეს ძალზედ ინტიური თემაა.”
- “ყოველთვის განსაკუთრებულ პასუხისმგებლობას ვგრძნობდი და ამიტომაც ვიყავი უბედური.”
- “ვერასოდეს იპოვით “იმ ერთადერთს”, იმიტომ, რომ ცხოვრება ტანჯვაა.”
- “როცა შენ საყვარელ ადამიანს ღალატობ, ამ მექანიკური პროცესის დამთავრებისას სინდისშერჩენილ კაცს მხოლოდ ღალატის სიმძიმის შეგრძნებაღა გეუფლება და აცნობიერებ, რომ ეს ყველაფერი იყო შეცდომა, რომ სიამოვნება კი არა, არამედ სინდიდის მწვავე ქენჯნა მიიღე საპასუხოდ… ამ გრძნობას მანამ ვერ გაექცევი, სანამ მეორედ არ უღალატებ მას… ამიტომაც, მოერიდეთ ღალატს მეგობრებო.”
- “ხალხს არ ვუყურებ ხოლმე. ისინი ხელს მიშლიან. თუ ვინმეს დიდხანს უყურებ, ემსგავსები კიდეც მას.”
- “არაფერზე არ ვიყავი დამოკიდებული, უბრალოდ ყველაფერი მიყვარდა.”
- “ქალები ეგოისტები არიან, საკუთარ თავსა და პრობლემებზე გამუდმებით მოლაპარაკე არსებები, რომლებსაც სულ არ აინტერესებს თქვენი მდგომარეობა.”