მთავარი რჩევები ხოჯკინის ლიმფომას ღამით ოფლიანობა და ხშირი დაღლა ახასიათებს – 8 სიმპტომი, რომელიც უყურადღებოდ არ უნდა დატოვოთ

ხოჯკინის ლიმფომას ღამით ოფლიანობა და ხშირი დაღლა ახასიათებს – 8 სიმპტომი, რომელიც უყურადღებოდ არ უნდა დატოვოთ

by guramus

ხოჯკინის ლიმფომა სიმსივნის ისეთი სახეობაა, რომელიც იმუნური სისტემის ერთ-ერთ ნაწილში, ლიმფურ სისტემაში ვითარდება.

აღნიშნული პათოლოგია, ყველაზე ხშირად, გვხვდება მამაკაცებში და, ჩვეულებრივ, თავს იჩენს მოზარდებსა და 55+ ასაკში. დაავადება მკურნალობას მარტივად ექვემდებარება, თუ იგი ადრეულ სტადიაზე გამოვლინდა.

ხოჯკინის ლიმფომის სიმპტომებია:

• კისრის, იღლიისა და მენჯების ლიმფური კვანძების უმტკივნეულო ზრდა;

• ლიმფოკვანძების ტკივილი ალკოჰოლის მოხმარების შემდეგ;

• მუდმივი დაღლილობა და სისუსტე;

• ციებ-ცხელება;

• ღამის ოფლიანობა;

• ქავილი;

• წონაში კლება „უმიზეზოდ“.

თუ ზემოაღნიშნული სიმპტომები აღმოაჩინეთ, აუცილებლად მიმართეთ სპეციალისტს კონსულტაციისთვის.

პათოლოგიის რისკ-ფაქტორები

ზოგიერთი ადამიანი ლიმფომის ამ სახეობის მიმართ, შედარებით, მიდრეკილია. ფაქტორები, რომლებიც მისი გაჩენის რისკს ზრდის, მოიცავს:

• ეპშტეინ-ბარის ვირუსი;

• ისეთი სისხლით ნათესავის არსებობა, რომელსაც აქვს ხოჯკინის ლიმფომა;

• სქესი (დაავადების გაჩენის ალბათობა მამაკაცებში უფრო მაღალია);

• ასაკი (დაავადება, ჩვეულებრივ, თავს იჩენს ზრდასრულებში, რომლებიც ჯერ სრულწლოვანები არ გამხდარან და ადამიანებში, 55+ ასაკში);

• საცხოვრებელი ადგილი (დაავადება გაცილებით გავრცელებულია აშშ-ში, კანადასა და ეროპაში);

• აივ/შიდსი (ამ სინდრომის არსებობისას, ადამიანის იმუნური სისტემა დასუსტებულია, რის გამოც, იგი ჩნდება დაავადების გაჩენის რისკ-ქვეშ).

ლიმფომის მკურნალობის მეთოდი

მკურნალობა დამოკიდებულია დაავადების განვითარების ეტაპზე და შეიძლება მოიცავდეს შემდეგ პუნქტებს:

• ქიმიოთერაპია (შინადანი, პერორალური ან კომბინირებული);

• რადიოთერაპია, რომლის დროსაც ასხივებენ სხეულის დაზიანებულ მონაკვეთებს სიმსივნური უჯრედების გადანდგურების მიზნით;

• ძვლის ტვინის გადანერგვა (გამომიყენება იმ შემთხვევაში, თუ ზემოაღნიშნული მეთოდები არაა ეფექტური);

• იმუნოთერაპია, რომელიც ორგანიზმში ამაღლებს დაცვით ძალებს.

ხშირად, დაავადების ბოლო სტყადიებზეც კი, მკურნალობა ეფექტურია. თერაპიის დასრულების შემდეგ, აუცილებელია რეგულარული კვლევების ჩატარება რეციდივის გამორიცხვის მიზნით.