სოციალური ქსელის ერთ-ერთ ჯგუფში პოსტი გამოქვეყნდა, რომელსაც უცვლელად გთავაზობთ.
“მე სოფლელი ვარ!! მე ვაკეთებ იმას რაც მინდა არასდროს არ დავინტერესდები იმით თუ საზოგადოება რას იტყვის ჩემზე, იმიტომ რომ ჩემი ცხოვრება მე მეკუთვნის და არა სხვას, ვფიქრობ რომ, სახლის დალაგება და საჭმლის მომზადება სათაკილო არ უნდა იყოს.და ეს ყველა ჩემი ასაკის გოგომ უნდა იცოდეს! მშობელი დიდ როლს თამაშობს ამ საკითხში,ის მაგალითია!
სკოლის და სტუდენტობის დროს, მთელ არდადეგებს სოფელში ვატარებდი,ძროხაც მომიწველია და მოვწველი კიდეც,
ძალიან მიყვარს სოფლის საქმე, მანდარინის კრეფა, ბალახის მოჭრა და ასე შემდეგ, მე ეს ბედნიერებას მანიჭებს, მიყვარს სოფელი და სოფლის ხალხიც.არასდროს არ მივცემ თავს იმის უფლებას რომ ვინმეზე რაიმით მეტი გამოვჩნდე, არა!!შეიძლება კარგად ვიცვამდე კარგად გამოვიყურებოდე, არაფერი დავიკლო ჩემ თავზე მაგრამ იმას ვერ შევცვლი ნამდვილად საიდანაც მოვდივარ,ამიტომ მეამაყება კიდეც! არ არის სასაცილო ვინ როგორ საუბრობს, შენ შენი ადამიანობა და ზრდილობა გაგაჩნდეს, ნუ დასცინებ შეგიძლია დაეხმარე, არ შეგიძლია მაშ ენას კბილი დააჭირე!”
მთავარ ფოტოზე არის ქალი, რომელიც რთული გრაფიკის მქონე სამსახურიდან წამოვიდა სოფელში და ვენახში დაიწყო მუშაობა.არ არის აუცილებელი ყველამ მივატოვოთ ჩვენი საყვარელი ადგილი და მოვშორდეთ მიწას. მიწაზე ძვირფასი არაფერი გაგვაჩნია.მიწაას ამუშავებ , მე კი ქალაქში კაბინეტში ვმუშაობ < ასეთი დამცინავი საუბრები კი არ შეიძლება. ღმერთთან არ იქნები ადამიანი მართალი.
