“ყოველდღე მესმის ჩემი შვილებისგან: “უაზრობაა სკოლაში სიარული“, “მასწავლებელს გაკვეთილის ჩატარება დაეზარა“, “ჩემი ახსნილი თუ ვერ გაიგეთ, სახლში წაიკითხეთო“

“ჩემთვის ძალიან მტკივნეულ საკითხზე მინდა გესაუბროთ. მოსვენებას არ მაძლევს და ვერ ვურიგდები დღეს სკოლაში არსებულ მდგომარეობას გაკვეთილების ხარისხთან დაკავშირებით. ყოველ დღე მესმის ჩემი შვილებისგან: „დღესაც მოსაწყენი გაკვეთილები იყო“, „უაზრობაა სკოლაში სიარული“, “ბავშვები ხმაურობდნენ და მასწავლებელმა გაკვეთილი ვერ ჩაატარა“, „მასწავლებელს გაკვეთილის ჩატარება დაეზარა“, „ჩემი ახსნილი თუ ვერ გაიგეთ, სახლში წაიკითხეთო“, „მაინც ყველა ემზადებით და ამას არ აგიხსნითო“ და ა.შ. მიუხედავად იმისა, რომ კერძოდ ვამზადებ ყველა შვილს, მშვიდად მაინც ვერ ვარ. სკოლაში გატარებული 5 თუ 6 საათის შემდეგ ჯერ ერთ რეპეტიტორთან მიდიან, მერე მეორესთან ან სპორტზე. სახლში 9 ან 10 საათისთვის ბრუნდებიან ისეთი დაღლილები, რომ მეცადინეობის თავი აღარ აქვთ.

რეპეტიტორობის საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს, მხოლოდ ეს არ უნდა იყოს საჭირო დაწყებითი კლასებიდან და არ უნდა ვაქციოთ ნორმად. ნუ გავუწევთ დათვურ სამსახურს ჩვენს ხელისუფლებას. სკოლაში სიარული მხოლოდ ნიშნებისა და ატესტატის მისაღებად არ უნდა გვჭირდებოდეს. არაერთხელ ვესაუბრე ჩემი შვილების სკოლის დირექტორს. ვთხოვე მიეღო ზომები მდგომარეობის გამოსასწორებლად, მაგალითად გაეცოცხლებინა და მოქმედებაში მოეყვანა ხარისხის კონტროლის ჯგუფი, რომელიც იქნებოდა მასწავლებლისა და მოსწავლის მხარდამჭერი და არა ვინმეს დასჯაზე ორიენტირებული; მშობლებთან ერთად დაესახა ამოცანები, რომლის განხორციელებაშიც მხარს დავუჭერდით. სკოლაში შეიქმნა მშობლების საინიციატივო ჯგუფი, რომელიც ფასდაუდებელ რესურსად შეიძლებოდა ქცეულიყო ბავშვებზე მზრუნველ გარემოში, მშობელთა ჩართულობას მართლაც რომ მიესალმებოდეს სკოლის ადმინისტრაცია, რომელიც პრობლემებს აღიარებს, თუმცა, როგორც თავად აცხადებს, არაფრის შეცვლა არ შეუძლია.