ავთანდილის დაბრუნება გულანშაროში
ავთანდილი მოიჩქარის ტარიელთან მას აქვს ცოცხალი ნივთმტკიცება-წერილი და რიდის ნაწილი რომელიც უტყუარს ფახდის იმ ამბავს,რომელიც ავთანდილმა უნდა აცნობოს. ტარიელთან რომ დაუმტკიცოს ნესტან დარეჯანის არსებობა და სანუკვარი ამბავი აცნობოს.მათ შეხვედრას პოეტი ასე გადმოგვცემს : “მიწურვილ იყო ზაფხული ქვეყნად ამოსვლად მწვანისა ვარდისფუცვლობის ნიშანი დრო მათის პაემანისა”.აქ შემთხვევითი არაა სარატანის-კირჩხიბის ხსენება რომლის თანავარსკვლავედშიც მზე დაივანებს რაც სიმბოლურია შევიცნოთ მომავალში სასიკეთო ცვლილების შესახებ.ავთანდილი მიდის ტარიელთან რომელიც ველზე იმყოფება,მას ლომი მოუკლავს და მისი ხმალი სისხლმოცხებულია.შამბის პირს იდგა ტარიელი ქვეითად ცხენის გარეშე.ამ მონაკვეთში ჩანს ტარიელის მოყვრისადმი საოცარი სიყვარული.მას სასწაულად უხარია ავთანდილის დაბრუნება და მისი სიხარულის საბაბად მისი დაბრუნებაც კი საკმარისია.ეს ის შემთხვევაა როცა ავთანდილის რაციოს სჯაბნის ირაციონალიზმი რაც იმ ემოციითა გამოწვეული,ძმადნაფიცს სასწრაფოდ ახაროს ნესტანის ამბავი.აქ ავთანდილი კარგავს მოთმინების უნარს.ის ვერ აანალიზებს რა შედეგი შეიძლება მოჰყვეს ტარიელისთვის ასეთი მოულოდნელი ამბის ცნობებას.ავთანდილი უჩვენებს წერილს თავისი რიდით რის შემდეგაც ტარიელი კარგავს ცნობიერებას და აგონიაში ვარდება.ავთანდილი ხვდება,რომ შეცდომა დაუშვა,ის კვლავ ჩვეულ სიტუაციაში აღმოჩნდება ცდილობს ტარიელის გონს მოყვანას,იქვე ნახავს მოკლულ ლომს და მის სისხლს დააბკურებს. ამ მონაკვეთში თანდათან იკვეთება აზრი რომ ბოროტება მოკლეა,ყოველი საქმე მოკლეა მით ოხერია და ამას ამტკიცებს ის სასიკეთო ცვლილება რომლის ინიციატორიც ავთანდილია.ავთანდილი მათ ცხოვრებისეულ ფერისცვალებას ასე გადმოგვცემს “მზე მოგვიახლა უკუნი ჩვენთვის აღარა ბნელია,ბოროტსა სძლია კეთილმან არსება მისი გრძელია”.გარდა პრობლემების თანაზიარობით გადაწყვეტისა,სიხარულიც საზიარო და საყოველთაოა.ტარიელი და ავთანდილი მიდიან ასმათთან რომ აცნობონ ეს ამბავი.ასმათმაც განიცადა ამ ამბით მიღებული სიხარული და დაუყოვნებლივ გაემართნენ ფრიდონთან.ტარიელი ერთ საიდუმლოს უმხელს,მან დევები როცა დახოცა აღმოაჩინა რომ მათ გამოქვაბული ჰქონდათ,სადაც ეჭვი აქვს,რომ ძვირფასეულობა იყო.გახსნეს და მთელი მოკაზმულობა რომელიც ასე სჭირდებოდათ აღმოაჩინრს აბჯარ იარაღით და საბარგულით.ასმათი ფრიდონის სამეფოში დატოვეს და თავად ქაჯეთის ციხისკენ გაემართნენ.აქაც გამოჩნდა პრაგმატიზმისა და მოხერხებულობის აუცილებლობა რაც ძალთა არათანაბარობით იყო გამოწვეული. ასი ათასსა აჯობებს თუ გამორჩევით ქმნელია.ფრიდონისთვის ბავშობაში ჯამბაზობა უსწავლებიათ და ის სთავაზობს რომ საბელი იქნება კარგი საშუალება ციხეში შეაღწიონ.ის წარმოაჩენს საკუთარ თავს თუ როგორ კარგად შეუძლია საბელზე სვლა და ამ ხერხით შეძლებს ნესტანის გათავისუფლებას.ავთანდილს სჩვევია ტრანსფორმირება,ვაჭრულ ჯუბაჩაში გამოწყობილმა ვნახეთ როგორ მიაღწია საწადელს და ახლაც ვაჭრული სამოსით ცდილობს ქაჯეთში შეღწევას.ის დააჯერებს რომ მგზავრია რადგან იცის რომ ქაჯები მგზავრებს არ ერჩიან,ის ასევე ურჩევს მათ რომ სამივეს ერთად შესვლა მომგებიანი არ იქნება და სჯობს რომ ისინი კართან დაელოდნენ და ის კი გახსნის კლიტეს და შეაღწევენ.
გაგრძელება წაიკითხეთ შემდეგ გვერდზე